Hulpstoffen

Hulpstoffen

Er zijn maar weinig kwesties zo controversieel en verkeerd begrepen als het gebruik van hulpstoffen. De meeste mensen willen graag geloven dat ons voedsel door de voedingsmiddelenindustrie wordt ‘vergiftigd’ met allerlei additieven en dat het gezonder is als we producten eten zonder al deze E-nummers. Hierbij wordt vergeten dat veel van deze E-nummers zelf van natuurlijke oorsprong zijn of uit natuurlijke producten worden gewonnen.

De vaak chemisch klinkende namen (ascorbinezuur i.p.v. vitamine C) vergroten de verwarring. Ook groente en fruit bestaan uit een heel netwerk van allerlei chemische stoffen als koolhydraten, eiwitten, vetten, vitamines, mineralen en aromastoffen. De ‘aromachemicus’ denkt bijvoorbeeld dat de typische perziksmaak komt van een miniscuul kleine hoeveelheid perzikolie bestaande uit meer dan honderd verschillende aromacomponenten. Helemaal zeker is hij echter niet van zijn zaak.

Is de ongerustheid over al deze hulpstoffen nu terecht? In het algemeen kan men zeggen, nee; tegenwoordig is ons voedsel veiliger en gezonder dan in alle eeuwen hiervoor. Natuurlijk zijn er hulpstoffen die we kunnen missen. Kleurstoffen zijn daarvan een voorbeeld. De vraag blijft echter of we ongekleurde zuurtjes met een citroensmaak net zo lekker vinden als diezelfde geelgekleurde zuurtjes. Een product moet er ook aantrekkelijk uitzien. Het succes van M & M’s is mede te danken aan het grote asssortiment van felgekleurde snoepjes.

Auteur Frans M. de Jong

Gepubliceerd: 01-04-2010