Het etiket, zien we door de bomen het bos nog wel?

Goede voorlichting over voedingsmiddelen is van groot belang en ik ben daar een groot voorstander van, maar ik kan me ook de irritatie van voedselproducenten voorstellen die alle regeltjes maar weer op het etiket moeten zien te krijgen. Alle bedoelingen zijn goed, maar als consument zit je opgescheept met een etiket waarvoor je onderhand een studie gevolgd moet hebben om er nog maar iets van te kunnen begrijpen. De discussie over het nut van de ‘ten minste houdbaar tot’-datum is daar een goed voorbeeld van. We hebben de consument zo goed opgevoed dat een product dat nog maar een dag over de tht-datum is direct wordt weggegooid. Dat is lang niet altijd nodig en één van de oorzaken van voedselverspilling. Lang houdbare producten als meel, rijst, pasta, suiker of  blikconserven krijgen meestal een tht-datum van 2 jaar mee, maar zijn ook daarna nog goed te gebruiken zonder risico voor de volksgezondheid. Ook een flesje bier kun je gerust een aantal weken na het verstrijken van de tht nog consumeren.

Vroeger

Met de opkomst van de supermarkt in de jaren zestig werden voedingsmiddelen steeds vaker verpakt. Het was voldoende de naam van het product en de netto inhoud op de verpakking te vermelden. De producent was echter niet vrij in het kiezen van een naam voor zijn product. Het product mocht uitsluitend een bepaalde naam dragen als het voldeed aan de in de wetgeving exact voorgeschreven samenstelling. Chocolade mocht alleen zo heten als het bereid was uit 100 procent cacaoboter en cacaobestanddelen.  De consument had vertrouwen in de echtheid van het product chocolade en de controle daarop door de overheid. Onder invloed van Europese regeltjes werd het mogelijk een deel van de cacaoboter te vervangen door andere, goedkopere vetten.

Wetgeving

Om nu eerlijkheid in de handel te garanderen werd het noodzakelijk informatie op het etiket te vermelden. Was de chocolade gemaakt van 100 % cacaoboter of waren er andere vetten aan toegevoegd? Dit was het begin van een stroom van wetgeving die de verplichte declaratie op het etiket regelt. En om het de consument nog ‘gemakkelijker’ te maken worden in hoog tempo allerlei keurmerken geïntroduceerd. Er zijn inmiddels zoveel keurmerken dat we door de bomen het bos niet meer zien.

Auteur

Gepubliceerd: 26-03-2013

Meer nieuws

Reactie plaatsen

Naam:

Er zijn nog geen reacties geplaatst. Log in en ben de eerste die kan reageren op dit nieuwsbericht.

 © Voedingswaardetabel.nl